Συνδικάτο Εργαζομένων στους ΟΤΑ Ν. Αχαΐας «Η ΕΝΟΤΗΤΑ»

 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ

ΚΑΙ Ο ΄΄ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ΄΄

      Με δραματικές περιγραφές για την κατάσταση στην Τ.Α. (από την εφαρμογή των μνημονίων), τοποθετήθηκαν οι Δήμαρχοι στην συνέλευση της ΠΕΔ  Δυτικής Ελλάδας.

      «Ακατανόητη και ανορθολογική» χαρακτήρισαν την πολιτική του κράτους απέναντι στην Τ.Α.,  συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στην προσπάθεια απόκρυψης των ενόχων (του πραγματικού εχθρού), όπως είπε χαρακτηριστικά o K. Πελετίδης, ένας από τους ελάχιστους ομιλητές που έβαλε το δάκτυλό του επί των ΄΄τύπων των ύλων΄΄, είπε δηλαδή τα πράγματα με το όνομά τους.

      Δυστυχώς οι Δήμαρχοι (ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ ΣΥΡΙΖΑ) ακόμα και σε αυτή την κρίσιμη στιγμή που δοκιμάζεται ο λαός με δολοφονικές πολιτικές, που διαλύονται και απαξιώνονται οι υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με απολύσεις μείωση πόρων  από κράτος σε βαθμό ασφυξίας, δεν κατάφεραν να σταθούν όρθιοι να ξεπεράσουν την πολιτική και κομματική  τους προέλευση, να δουν και να περιγράψουν τον ένοχο αυτών των πολιτικών .

      Με τις τοποθετήσεις τους συνέβαλαν να ΄΄παραμείνει η κουρτίνα΄΄ στην θέση της  κρύβοντας τον «αθέατο» εχθρό, που για τα συμφέροντά του στήθηκε  όλο το σκηνικό των Μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων, του  χρέους , της διάλυσης της Αυτοδιοίκησης.

     ΄΄Ανίκανοι διεφθαρμένοι πολιτικοί – κατοχικές κυβερνήσεις- κακή διαχείριση - Μέρκελ και Φούχτελ΄΄- μνημόνια- ήταν στις τοποθετήσεις τους, οι υπεύθυνοι… Ενώ σε μια έκρηξη αυτοκριτικής, παραδέχτηκαν πως το κλίμα διαφθοράς παρέσυρε και  τμήμα εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης. Με τις τοποθετήσεις τους ήταν καθαρό αποπροσανατόλιζαν  συνειδητά  ή ασυνείδητα.

       Αυτές οι τοποθετήσεις-αναλύσεις, του συνόλου σχεδόν των Δημάρχων,  με εξαίρεση τον  εκπρόσωπο της Λαϊκής Συσπείρωσης, αδυνατούσαν να εξηγήσουν τι συμβαίνει   και αναρωτήθηκαν. Πως μπορεί   να έρχονται στους Δήμους 200 νέες αρμοδιότητες , δηλαδή σχεδόν ολόκληρη η κοινωνική  πολιτική του κράτους, ενώ μειώνονται προσωπικό και  πόροι;  Και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η  πολιτική είναι παράλογη ανορθολογική !!!!

      Έξυπνοι άνθρωποι οι Δήμαρχοι, δεν ΄΄είδαν ΄΄ αυτό που βλέπει κάθε εργαζόμενος. Δεν  είδαν ότι όλα εξελίσσονται με σχέδιο που υλοποιούν βήμα - βήμα τα συλλογικά όργανα του Καπιταλιστικού Συστήματος, Ε.Ε., Κυβερνήσεις , κόμματα του ευρωμονόδρομου , όπως και τα τοπικά όργανα ( Περιφέρειες και Δήμοι).

      Δεν είδαν ή δεν θέλουν να δουν ότι οι σημερινές αναγκαιότητες του   Καπιταλιστικού   Συστήματος που είναι σε κατάσταση κρίσης επιβάλλουν τα μέτρα. Δεν βλέπουν ότι η βάση του προβλήματος είναι η κερδοφορία  που έχει περιοριστεί, γιατί  τα εμπορεύματα μένουν στα ράφια από την αδυναμία των εργαζομένων να τα απορροφήσουν.  Η τεράστια συγκέντρωση πλούτου σε ελάχιστους ( ενώ οι λαοί πεινούν), τα τεράστια κεφάλαια που λιμνάζουν  παρκαρισμένα  που  δεν αποδίδουν κέρδη και καταστρέφονται, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημά τους.

Αυτό και ταυτόχρονα ο  μεγάλος ανταγωνισμός στο ποιος καπιταλιστής θα κυριαρχήσει στις αγορές, οδηγούν τα κράτη, τους συλλογικούς καπιταλιστές να παίρνουν  τα μέτρα οδοστρωτήρας ,  για να επανεκκινηθεί η Οικονομία όπως λένε, να πάρει μπροστά και να δουλέψει  παράγοντας έτσι νέα κέρδη.

     Αυτή η έκτακτη κατάσταση  κάνει τα αστικά κράτη και την Ευρωπαϊκή Ένωση να παίρνουν τα μέτρα εξόντωσης των λαών, για  να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα  και την κερδοφορία.    

      Η μείωση της αξίας και της τιμής της εργατικής δύναμης με μισθούς Βουλγαρίας,  η απαλλαγή από εισφορές εργοδοτών και ας βουλιάξουν τα ταμεία , η ευελιξία στις απολύσεις. Όλα υπηρετούν τον κεντρικό  στόχο  ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και των κερδών.

      Αυτές οι πολιτικές  που για τον  εργαζόμενο είναι κατάρα, για τον μεγάλο επιχειρηματία είναι επιβίωση και σωτηρία. Και φυσικά το χρεωκοπημένο  κράτος πρέπει  να επιχορηγήσει  την ανάπτυξή τους. Το κάνει  με πακτωλούς χρημάτων, με μείωση φορολογίας κερδών, με φθηνό εργάτη,  βοηθώντας την ανάπτυξη όπως λένε.

      Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι για να σωθούν οι επιχειρηματίες και  τα κέρδη, πρέπει να θυσιαστούν οι  εργαζόμενοι, να γίνουν σκλάβοι, να θυσιαστούν οι κοινωνικές υπηρεσίες , να χρεωκοπήσει ο λαός. Όλοι  να δώσουμε τα πάντα για να σωθεί το Κεφάλαιο και το σάπιο Καπιταλιστικό Σύστημα.

Η καταστροφή της <<Αυτοδιοίκησης>>

     Φυσικά στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, πρέπει κερδοφόροι τομείς του κράτους και της Αυτοδιοίκησης, που φτιάχτηκαν με κοινωνικά κεφάλαια – ενέργεια, νερό, καθαριότητα,  παιδικοί σταθμοί, ακόμα και  πρόνοια και δημοτολόγια - , να παραδοθούν στους ιδιώτες και τα λιμνάζοντα κεφάλαια, για να έχουν γρήγορα και σίγουρα κέρδη.

     Αυτά τα σχέδια όμως για να υλοποιηθούν, πρέπει να απαξιωθούν, να είναι κακές οι υπηρεσίες στους δημότες, να μειωθεί το προσωπικό στην Αυτοδιοίκηση (απαγόρευση προσλήψεων, απολύσεις ), να μειωθεί η κρατική επιχορήγηση (μείωση ΚΑΠ), να αυξηθεί η  ανταποδοτικότητα, τα τέλη, να μειωθούν και απαξιωθούν τα μέσα και ο εξοπλισμός των υπηρεσιών (ούτε συντήρηση αυτοκινήτων δεν κάνουν στην καθαριότητα), για να φωνάξουν τέλος όλοι: ΄΄Επιτέλους  βρωμήσαμε, δώστε τα  σκουπίδια στους ιδιώτες να γλιτώσουμε.

     Έτσι στρώνεται το έδαφος, έτσι περπατάνε αυτές οι πολιτικές.

     Γι΄ αυτό και τελικά οι Δήμαρχοι επειδή δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να δούν το βάθος του προβλήματος  και επειδή δεν θέλουν να συγκρουστούν με τον πυρήνα της πολιτικής  που υπηρετούν,  κατέληξαν σε απόφαση που συνιστά απλώς γκρίνια και διαμαρτυρία . Κατέληξαν  σε  ένα ψήφισμα …καταδίκης των απολύσεων.. που είναι απλώς  μνημόσυνο στους απολυθέντες « συνεργάτες τους». Βλέπουν το δένδρο , χάνουν το δάσος.

     Μέχρι εκεί μπορούσαν να φθάσουν οι Δήμαρχοι.

Ο αθέατος <<άνθρωπος>>

     Στη  συζήτησή τους φυσικά έμεινε έξω ΄΄ο άνθρωπος πίσω από την  κουρτίνα΄΄. Οι λέξεις που τον περιγράφουν, καπιταλισμός, κέρδη, μονοπώλια,  πλουτοκρατία, δεν ακούστηκαν στην συνέλευσή τους.

     Ούτε καν οι συνδικαλιστές των γνωστών παρατάξεων της ΠΑΣΚΕ της ΔΑΚΕ και (ΣΕΑΜ ΣΥΡΙΖΑ) δεν τις ανέφεραν, που και αυτοί στην ίδια λογική κινούνται (κρύβουν τον υπεύθυνο) Όλοι μαζί  περιορίστηκαν απλώς να περιγράφουν τις συνέπειες και  τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτών των πολιτικών,  αδυνατώντας….. και  αυτοί να δουν τις αιτίες αυτών των πολιτικών.

      Όλοι μαζί θύμιζαν Ινδιάνους που όταν αδυνατούσαν να εξηγήσουν φυσικά φαινόμενα και καταστροφές τις καταριούνταν και τις ξόρκιζαν.

     «Θέλουν αίμα με τις απολύσεις» είπε ένας από τους συνδικαλιστές (το έριξε στο συναίσθημα),  αδυνατώντας να δει το πολιτικό σχέδιο εξόντωσης του λαού για τα κέρδη.

     «Να μπουν μπροστά οι Δήμαρχοι  γιατί  εμείς  είμαστε ο λαός» είπε  ένας άλλος, ξεχνώντας ότι οι Δήμαρχοι είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία και εφαρμόζουν  το σχέδιο ανάκαμψης και επανεκκίνησης με  την πολιτική του  ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, των ιδιωτικοποιήσεων, της επιχειρηματικής δράσης τα ΣΔΙΤ,   και ότι η διαμαρτυρία τους είναι εντός των πλαισίων, μαξιλαράκι απορρόφησης κραδασμών και κοινωνικών αντιδράσεων.

     Έτσι έμειναν όλοι  ευχαριστημένοι !!

     Οι Δήμαρχοι ένιψαν τας χείρας  τους με ένα κείμενο διαμαρτυρίας. Οι πιο προχωρημένοι έκλεισαν και  κάποιες μέρες τους Δήμους. Οι ΄΄Συνδικαλιστές του Συστήματος΄΄ έκαναν το καθήκον τους.. και αντιστάθηκαν! Αλλά τελικά τι να κάνουν, όλοι υπέκυψαν σε ανώτερες δυνάμεις. Για να βγει τελικά  και το συμπέρασμα ότι  Κίνημα και Αγώνες είναι αναποτελεσματικοί … Ότι  φταίει τελικά και ο κόσμος που δεν ακολουθεί.

Ο άλλος δρόμος

      Στην αίθουσα όμως, ακούστηκε  και η φωνή των ταξικών δυνάμεων με τους εκπροσώπους της Λαϊκής  Συσπείρωσης και του Κλαδικού Συνδικάτου των Ο.Τ.Α..

      Που τράβηξαν την κουρτίνα για να φανεί ο υπεύθυνος και  η πολιτική του. Ο πραγματικός εχθρός που τον κρύβουν,  για να τον σώσουν από  την οργή  των  λαών, γιατί  φοβούνται την  δύναμη  των λαών. Γι’ αυτό κάνουν τα πάντα για να τον αποπροσανατολίσουν, να τον κοιμίσουν.

      Και ΄΄ο άνθρωπος πίσω από την κουρτίνα ΄΄ είναι ο αστός, ο τραπεζίτης, ο βιομήχανος, ο εφοπλιστής και το σύστημά τους,  ο Καπιταλισμός . Με δύο λόγια η τάξη των πλουτοκρατών που αν και δεν προσφέρουν τίποτα στην ζωή  και την οικονομία  είναι πραγματικά παράσιτα, αυτοί  κατέχουν τα πάντα. Η ζωή, η οικονομία κινούνται αν αυτοί έχουν κέρδη. Αν δεν έχουν  όλα παγώνουν.

      Οι τεράστιες παραγωγικές ικανότητες της εποχής μας,  οι άνθρωποι, οι  μηχανές, η γη που  μπορεί να θρέψει οκτώ φορές τον πληθυσμό της γης,  όλα πέφτουν σε χειμέρια νάρκη, παγώνουν  και σκουριάζουν,  εκμηδενίζονται όταν αυτοί έχουν κρίση κερδών. Και ας πεινούν και πεθαίνουν οι άνθρωποι, αυτό δεν τους απασχολεί .

      Σήμερα που το σύστημά τους περνά αγιάτρευτη κρίση,  έχουν γίνει δολοφονικά επιθετικοί για να πετύχουν την επανεκκίνηση όπως λένε. Καταστρέφουν τον  εργάτη, τον  συνταξιούχο, τη νέα γενιά που κρυώνει και  πεινά στα σχολεία της αμορφωσιάς.  Καταστρέφουν ακόμα και το πολιτικό τους προσωπικό τα κόμματά τους, τους πολιτικούς τους και τους συνδικαλιστές τους για να πετύχουν τους στόχους τους. Και αν δεν  καταφέρουν να επανεκκινήσουν το Σύστημά τους, δεν θα διστάσουν στην  δίνη  των  ανταγωνισμών τους για αγορές και κέρδη, να  αιματοκυλήσουν με νέους  πολέμους τον  πλανήτη.

     Αυτός είναι ΄΄ ο άνθρωπος πίσω από την κουρτίνα΄΄ ο πραγματικός εχθρός, που οι Δήμαρχοι και ΄΄οι Συνδικαλιστές΄΄ κρύβουν για να τον προστατεύσουν από την οργή των εργαζομένων έδειξαν οι εκπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων.

     Η εργατική τάξη έχει καθήκον να γίνει ο νεκροθάφτης του. Είναι η τάξη που από την ιστορία έχει την ευθύνη,  την δύναμη και το συμφέρον να το κάνει.   Μαζί με τους συμμάχους της, την αγροτιά, τους μικρούς επαγγελματίες που και αυτοί καταστρέφονται και κυλούν στις γραμμές των εξαθλιωμένων.

     Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να κατανοήσει το πρόβλημα και τον εχθρό. Να ξεπεράσει, να σηκωθεί πάνω από τον κατακλυσμό προπαγάνδας και μηνυμάτων που την αποπροσανατολίζουν.

     Να οργανωθεί και να παλέψει  σε ταξική γραμμή, να αποκτήσει αγωνιστικό φρόνημα, πνεύμα αυτοθυσίας και αντοχή. Οι αγώνες της να γίνονται στο πνεύμα των ΄΄χαλυβουργών΄΄.

     Τότε μπορεί να νικήσει. Τότε όλα μπορεί να τα αλλάξει!

     Όσο για τους Δημάρχους, δεν  φάνηκε να συγκινούνται από τα συνθήματα των  εργαζομένων του κλαδικού και της λαικής επιτροπής προσφυγικών που  φώναζαν και τους καλούσαν : ΄΄Τέρμα πια στις αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες.΄΄

      Γιατί οι Δήμαρχοι έχουν διαλέξει όχθη. Ας διαλέξουν και οι εργαζόμενοι, που μέχρι τώρα ήταν στις αυταπάτες ότι μπορεί να νικήσουν κάτω από ξένη σημαία.

     Και ο δρόμος των εργαζομένων είναι ο δρόμος της ταξικής πάλης και οργάνωσης που πρέπει να στοχεύει,  εκτός της παρεμπόδισης των μέτρων με τους αμυντικούς αγώνες και στην αντεπίθεση με τελικό στόχο το πάρσιμο της εξουσίας…της πραγματικής εξουσίας.. που κατέχει το παράσιτο, ο άνθρωπος πίσω από την κουρτίνα , που είναι η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.

     Για να οργανώσουμε  την κοινωνία και την οικονομία σε άλλη βάση, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Που τον πλούτο θα τον κατέχουν και θα τον διαχειρίζονται αυτοί που τον δημιουργούν, δηλαδή εμείς οι εργαζόμενοι. Που η εργατική τάξη θα έχει σπάσει τις αλυσίδες της και θα κατακτήσει ένα κόσμο ολόκληρο.

     Νικηφόροι αγώνες στην εποχή μας μπορεί να υπάρξουν μόνο σε ένα τέτοιο προσανατολισμό.

                                                                                         Παναγιώτης Σκιαδάς

                                                                   Πρόεδρος Κλαδικού Συνδικάτου ΟΤΑ  Ν. Αχαίας.