22/2/13


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

          Το συνδικάτο ΟΤΑ Ν. Αχαΐας βρέθηκε την Τετάρτη 20 Φλεβάρη, από τις 5:00 το πρωί στο χώρο της Ξερόλακκας όπου βρίσκονται οι υπηρεσίες καθαριότητας – ΧΥΤΑ και το εργοστάσιο της ανακύκλωσης προκειμένου να περιφρουρήσει την 24ωρη γενική απεργία που είχε προκηρυχτεί.                                                                                               
Η πλειοψηφία των εργαζομένων συμμετείχε στην απεργία και στο κάλεσμα του συνδικάτου, κόντρα στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης (ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ) που καταργεί συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που περικόπτει συνεχώς τους μισθούς, που φοροληστεύει τα λαϊκά στρώματα.
Εμφανίστηκε όμως και κάποιος φανατικός απεργοσπάστης που θέλησε να περάσει την πύλη με το αυτοκίνητό του δείχνοντας με τη βίαιη συμπεριφορά του έτοιμος να περάσει από πάνω μας αφού πάτησε το πόδι συναδέλφου με τη ρόδα του αυτοκινήτου του και πήγε στο νοσοκομείο.
Τι έκανε το σωματείο καθαριότητας για να προετοιμάσει την απεργία και να έχει επιτυχία;
Τις προηγούμενες μέρες η πλειοψηφία του Δ.Σ. (ΣΥΡΙΖΑ- ΣΕΑΜ) προέτρεπε τους συναδέλφους να βάλουν άδεια την ημέρα της απεργίας όπως έκανε και η πλειοψηφία του σωματείου των μονίμων του δήμου, έλεγαν στους συμβασιούχους συναδέλφους (μέσω ΜΚΟ) ότι δεν μπορούν να απεργήσουν ενώ γνωστά συνδικαλιστικά στελέχη είχαν υπογράψει και πήγαν κανονικά στη δουλειά.
Μαζί με τη δημοτική αρχή σχεδίασαν την απεργοσπασία, την υπονόμευση της απεργίας και δεν θα μπορούσαν να κάνουν αλλιώς αφού το προηγούμενο διάστημα συμφώνησαν με τα αντιλαϊκά μέτρα, έβαλαν πλάτη για να περάσει η αντεργατική πολιτική, συμφώνησαν με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την ανταποδοτικότητα, τον Καλλικράτη, που αποτέλεσμά τους είναι όλα όσα βιώνουμε σήμερα.
Ο κάθε συνάδελφος- η κάθε συναδέλφισσα να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να συμπορευτούν με το κίνημα που παλεύει σε ταξική κατεύθυνση, να γραφτούν στο κλαδικό, να στηρίξουν τα ψηφοδέλτια της Δ.Α.Σ. στις εκλογές που θα γίνουν στα σωματεία του δήμου. 

Πάτρα, 21/2/2013

Από τη διοίκηση του συνδικάτου

12/2/13



ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ στις 20 ΦΛΕΒΑΡΗ

 Συνάδελφοι στους ΟΤΑ Ν. Αχαΐας,                                                                                                  
Με την συνειδητή μαζική συμμετοχή μας στην απεργία στις 20 /2 μετατρέπουμε την απεργία σε μαζική αποφασιστική καταδίκη της κυβέρνησης και της πολιτικής της που  συντρίβει εμάς και τα παιδιά μας, όλη την εργατική τάξη για να εξυπηρετηθούν τα κέρδη και η ανταγωνιστικότητα ,  το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα .
Με την καθολική  συμμετοχή στην απεργία την μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις  τον σωστό προσανατολισμό του αγώνα, να τρομάξουμε τον τρομοκράτη της ζωής μας να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα στην αντεπίθεση της τάξης μας.
Όλοι στις 20, συνειδητοί απεργοί, υπερασπιζόμενοι και τα όπλα του αγώνα , το μεγάλο όπλο της απεργίας,   που θέλουν να καταργήσουν και εκφυλίσουν κυβέρνηση και τσιράκια της εργοδοσίας.
Απαντάμε στην επίθεση της πλουτοκρατίας με οργάνωση ενότητα μαζικότητα αποφασιστικότητα πιστεύοντας στην δύναμη της τάξης μας . Με την μεγάλη συμμετοχή μας κάνουμε βήμα στην  αντεπίθεση σκοπεύοντας στην ανατροπή τις πολιτικής και των κυβερνήσεων που εναλλάσσονται και μας κοροϊδεύουν κατά το «αλλάζει ο Μανωλιός»  αλλά σταθερά όλες κρατάνε την ίδια γραμμή εξόντωσης μας.
Απαντάμε στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει με πόλεμο παλεύοντας να μην  πέσει το τελευταίο οχυρό που κρατήσαμε που είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Γνωρίζουμε ότι αν πάρουν και αυτό   δεν θα λεγόμαστε εργάτες αλλά σκλάβοι.  .
Συμμετέχουμε όλοι στην συγκέντρωση που καλεί και οργανώνει το ΠΑΜΕ του αγώνα που έγκαιρα μας προειδοποίησε για την καταιγίδα. Που έγκαιρα οργάνωσε  αγώνες όταν κάποιοι άλλοι μας παραμύθιαζαν και μας αποκοίμιζαν με τους εταιρισμούς την ανταγωνιστικότητα την ταξική συνεργασία που ήταν δήθεν για το καλό μας .
Γνωρίζουμε ότι η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ τρομάζουν το σύστημα . Οι αγώνες με την γραμμή του ΠΑΜΕ είναι οι μόνοι που μπορούν να δημιουργήσουν αποτελέσματα καλά για τους εργάτες στο δρόμο της αντεπίθεσης.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Τετάρτη 20 ΦΛΕΒΑΡΗ
 ΟΛΟΙ στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ
10:30 π.μ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ



Δημόσιες και δωρεάν κρατικές κοινωνικές δομές
και εργαζόμενους με μόνιμη και σταθερή δουλειά
                                                                                                  
Το κλαδικό συνδικάτο Ν. Αχαΐας στους ΟΤΑ, απαιτεί από την κυβέρνηση να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη συνέχεια στη δουλειά όλων των εργαζομένων, που απασχολούνται στις κοινωνικές δομές (Βοήθεια στο σπίτι, ΚΔΗΦ, ΚΔΑΠ, ΚΗΦΗ κλπ).
Να σταματήσει η χρόνια συνεχιζόμενη ανασφάλεια των εργαζομένων και η απόγνωση των 130.000 ηλικιωμένων, ΑΜΕΑ κ.α. που κινδυνεύουν να χάσουν την όποια κοινωνική στήριξη και βοήθεια έχουν.
Τώρα πρέπει να δοθεί τέλος στην εργασιακή ομηρία των εργαζομένων στις κοινωνικές δομές. Τώρα απαιτείται να έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά, χωρίς κανέναν όρο ή άλλη προϋπόθεση.
Τα φτωχά λαϊκά στρώματα και οι χαμηλοσυνταξιούχοι δεν μπορούν να βάζουν το χέρι στην τσέπη, ούτε να οδηγούν τα χρήματα των ασφαλιστικών τους ταμείων στις  λεγόμενες Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, δηλ. στους Ιδιώτες, που καραδοκούν να επεκτείνουν τη δράση τους στους τομείς της πρόνοιας.
Το σημαντικό έργο της κοινωνικής πολιτικής δεν μπορεί να αφήνεται ούτε στα περιστασιακά ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά ούτε και στα χέρια εθελοντών, ΜΚΟ και εμπόρων.
Το κλαδικό συνδικάτο  καλεί όλους τους εργαζόμενους στις κοινωνικές δομές να πάρουν μαζικά μέρος στη 48ωρη απεργία Τέταρτη 13 και Πέμπτη 14 Φλεβάρη.
Καλεί τα σωματεία του Δήμου σε οργανωμένο αγώνα με το ταξικό κίνημα, για να βάλουν φρένο στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, στην αντιλαϊκή θύελλα που εξαθλιώνει το λαό.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να βγάλουν συμπεράσματα και να παλέψουν για:
·         Δημόσιες και δωρεάν, κρατικές κοινωνικές δομές με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, που να καλύπτει χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όλους τους συνανθρώπους μας, που τις χρειάζονται.
·         Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους στις κοινωνικές δομές.
·         Να ανανεωθούν άμεσα όλες οι συμβάσεις τους και να δρομολογηθεί η μονιμοποίηση τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
·         Να πληρωθούν αμέσως όλα τα δεδουλευμένα των εργαζομένων.            
                                                                                                                                Φλεβάρης  2013
Προσθήκη λεζάντας

7/2/13






Δ.Α.Σ – Ο.Τ.Α            
Εργαζομένων στον κοινωνικό τομέα του Δήμου Πατρέων
Συναδέλφισσες- συνάδελφοι,
     Έγιναν χθες 5 Φλεβάρη οι εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπου των εργαζομένων στο Δ.Σ. του Κ.Ο.ΔΗ.Π (κοινωνικού τομέα) στον Δήμο της Πάτρας. Η Δ.Α.Σ – Ο.Τ.Α  έγκαιρα κατέθεσε ψηφοδέλτιο με δύο υποψήφιες, την συναδέλφισα Λεβεντάκου Κική και Μενάγια Κατερίνα. Όμως η Διοίκηση  του δημοτικού οργανισμού, με πρωτοστατούντες τις διευθύντριες του οργανισμού,  απέρριψαν το ψηφοδέλτιο, προφανώς ενοχλημένες, γιατί στηριζόταν από το Π.Α.ΜΕ.
Διέγραψαν από τις καταστάσεις την  συναδέλφισσα, που εργάζεται στον οργανισμό 10 χρόνια και  της αφαίρεσαν το δικαίωμα ακόμα και να ψηφίσει. Το ίδιο έκαναν και σε άλλους συναδέλφους συμβασιούχους. Ούτε η ιδία η εργοδοσία δεν έδειξε τέτοιο ζήλο! Αν ήταν στο χέρι τους να απολύσουν τους συναδέλφους θα τους απέλυαν!
Οι διευθύντριες - συνδικαλίστριες, καθοδηγούμενες από την δημοτική αρχή και άλλα έμπειρα στελέχη της ΠΑΣΚΕ στο δήμο που χρόνια τώρα, πρόθυμα προσφέρουν της υπηρεσίες τους στην έκαστε δημοτική αρχή και την κυβερνητική αντεργατική πολιτική της διάσπασης των εργαζομένων.
Αυθαίρετα απέκλεισαν  το ψηφοδέλτιο μας, έφτιαξαν στο πόδι ένα ψηφοδέλτιο με τρεις υποψήφιους και έκαναν τις εκλογές χωρίς παραβάν, καμένες και ραμμένες στα μέτρα τους και στα μέτρα της δημοτικής αρχής αφού ανενόχλητα θέλουν να ισοπεδώσουν τα πάντα και να περάσουν την πολιτική των μνημονίων, των αντεργατικών νόμων, με εργασιακές σχέσεις διαλυμένες, με μισθούς πετσοκομμένους και με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται καθημερινά.  
       Συνάδελφοι, όλοι γνωρίζουμε ότι η επίθεση θα συνεχιστεί . η καπιταλιστική κρίση που δεν την δημιουργήσαμε εμείς  αλλά εμείς την πληρώνουμε, την χρησιμοποιούν για να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις, συγχωνεύσεις, ακόμα και κατάργηση δομών του κοινωνικού τομέα, που αυτό θα σημάνει απολύσεις , διαθεσιμότητες, «αξιολόγηση».
 Η Δ.Α.Σ –ΟΤΑ  το επόμενο διάστημα,  με όσες δυνάμεις διαθέτει θα παλέψει, να βάλει φρένο στα σχέδιά της δημοτικής αρχής και του Δ.Σ. του Κ.Ο.ΔΗ.Π, για  να μην περάσουν τα μέτρα που πλήττουν τους εργαζόμενους αλλά και τις δομές του κοινωνικού τομέα, μετατρέποντας τες σε μικρομάγαζο, ξεπουλώντας τις υπηρεσίας κομμάτι- κομμάτι σε ιδιώτες.
     Χρειάζεται να μπούμε όλοι μπροστά, να απομονώσουμε τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
Εμπιστευτείτε την ΔΑΣ- ΟΤΑ ,
Εμπιστευτείτε τις δυνάμεις του Π.Α.ΜΕ
                    Πάτρα 6-2-2013

4/2/13



Δ Α Σ - Ο Τ Α
Εργαζόμενων στον Κοινωνικό Τομέα του Δήμου Πατρέων
Συνάδελφοι,
Αύριο Τρίτη, 5 Φλεβάρη, καλούμαστε να εκλέξουμε τον εκπρόσωπο μας στο Δ.Σ. του ΚΟΔΗΠ, σε συνθήκες δύσκολες για τις εργασιακές μας σχέσεις.
Το προηγούμενο διάστημα είδαμε τους μισθούς μας να πετσοκόβονται, εργασιακές σχέσεις να διαλύονται, αντιλαϊκά μέτρα να παίρνονται το ένα μετά το άλλο, να μας τσακίζουν καθημερινά. Όλοι γνωρίζουμε ότι η επίθεση δε θα σταματήσει εδώ. Την  καπιταλιστική κρίση, που δε δημιουργήσαμε εμείς αλλά εμείς την πληρώνουμε, τη χρησιμοποιούν για να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις, συγχωνεύσεις, ακόμα και κατάργηση δομών του κοινωνικού τομέα. Ήδη σε άλλες πόλεις έχει γίνει πράξη. Και τι έπεται; Απολύσεις, διαθεσιμότητα, αξιολόγηση.
Σ’ αυτή τη χρονική στιγμή και κάτω από μεθοδεύσεις θέλησαν την προηγούμενη Τετάρτη, να μας αποκλείσουν από τη διαδικασία ανάδειξης εκπροσώπου εργαζομένων, για να τους αφήσουμε ανενόχλητους, να μη μπούμε εμπόδιο στα σχέδιά τους.
Γιατί άραγε δεν ενημέρωσαν επαρκώς τις υπηρεσίες του κοινωνικού τομέα, γιατί δεν άφησαν να βάλουν κι άλλοι υποψηφιότητα;   Αν δεν παρεμβαίναμε δυναμικά και αποφασιστικά θα γινόντουσαν όλα εν κρυπτώ, με τη συναίνεση και της δημοτικής αρχής.
Ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΚΟΔΗΠ είναι «το αυτί και το μάτι» μας εκεί, πρέπει να μας ενημερώνει για το κάθε τι που συζητιέται και αποφασίζεται, να λογοδοτεί στους εργαζόμενους για τις δικές του ενέργειες – προτάσεις – θέσεις στο συμβούλιο αυτό, να δίνει μάχες με όλους τους εργαζόμενους, υπερασπίζοντας τα δικαιώματά τους.
Να  βάζει φρένο στα σχέδιά τους ,να μη περνάνε τα μέτρα τους που πλήττουν τους εργαζόμενους αλλά και τις δομές του κοινωνικού τομέα, μετατρέποντάς τες σε μικρομάγαζα ξεπουλώντας τες κομμάτι- κομμάτι σε ιδιώτες.
Συνάδελφοι, χρειάζεται να μπούμε όλοι μπροστά, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
Στήριξε το ψηφοδέλτιο μας,
εμπιστεύσου τις δυνάμεις του Π.Α.ΜΕ. σ’ αυτές τις εκλογές.
Για να εκπροσωπήσουμε τα συμφέρονται των εργαζομένων,
να μη συναινέσουμε στα σχέδια τους.

Οι υποψήφιοί μας :  Λεβεντάκου Βασιλική (Κική)
    Μενάγια Κατερίνα
                            
                                                                                    Πάτρα, 04/ 02/ 2013

1/2/13



 ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ Η KINHTΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΤΑ

Με αγωνιστικό τρόπο «πενθήμερη απεργία» έκλεισε η ΠΟΕ ΟΤΑ τον γύρο των κινητοποιήσεων ενάντια στις απολύσεις στους ΟΤΑ, τις πρώτες στο δημόσιο. Η ανακοίνωση της ΠΟΕ ΟΤΑ μετά την αναστολή δεν έκανε βέβαια λόγο για νίκη, επεσήμανε όμως ότι μόνος ο κλάδος έδωσε μια σκληρή μάχη που θα συνεχιστεί.
Η κινητοποίηση έκλεισε χωρίς η κυβέρνηση να αναδιπλωθεί στην απόφασή της να οδηγηθούν στην απόλυση μέσω διαθεσιμότητας οι πρώτες χιλιάδες εργαζομένων, εκπέμποντας αποφασιστικότητα και αδιαλλαξία.
Η κατάσταση μετά το μπλοκάρισμα στις λίστες των απολυμένων τις οποίες αρκετά γραφεία προσωπικού δεν απέστειλαν, μετά και τα εντέλλεσθε των δημάρχων, μετά τις πρώτες αποφάσεις δικαστηρίων (για προσωρινή παραμονή στις θέσεις εργασίας), που σταμάτησαν την διαδικασία της διαθεσιμότητας μοιάζει με το… «μετέωρο βήμα του πελαργού», ή με «αναστολή εκτέλεσης».
Μετά τα παραπάνω οι εργαζόμενοι στον κλάδο αναρωτιούνται. Πρόκειται για νίκη, ισοπαλία, τι τέλος πάντων;
Όλοι βλέπουν ότι οι κινητοποιήσεις δυσκόλεψαν την κυβέρνηση, που όμως δεν σταματά και συνεχίζει τα δολοφονικά της σχέδια για την ζωή και το μέλλον των εργαζομένων.
Και αναρωτιούνται. Μπορούσε να νικήσει ο αγώνας και να υποχρεώσει την κυβέρνηση σε αναδίπλωση και υποχώρηση;
Το σίγουρο είναι ότι το σημερινό κίνημα στους ΟΤΑ και στο Δημόσιο γενικότερα, δεν αρκούσε για να ανακόψει την άγρια επίθεση. Ήταν πίσω από τις ανάγκες.
Όμως τι κίνημα χρειαζόταν; Τι αγώνας με τι περιεχόμενο και μορφές, τι χαρακτηριστικά για να βάλει ο κλάδος φρένο σε αυτή την καταστροφική πολιτική ;
Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα.
Απέναντι σε αυτό το ερώτημα οι ταξικές δυνάμεις του κλάδου που χρόνια έκρουαν τον κώδωνα κινδύνου για τις θύελλες που έρχονταν, που προέβλεψαν και προειδοποιούσαν για τον εφιάλτη με τα προαποφασισμένα μέτρα Αρμαγεδώνα, που τα επιτάχυνε η κρίση του καπιταλισμού είναι οι μόνες σήμερα που δίνουν καθαρή απάντηση στο αν μπορούν και με ποιους όρους να νικήσουν οι αγώνες.
Η εργατική τάξη είπαν έχει την δύναμη να τα αλλάξει όλα, να ανακόψει την επίθεση και να περάσει στην αντεπίθεση. Χρειάζεται όμως άλλο κίνημα, με άλλα χαρακτηριστικά , άλλο περιεχόμενο αγώνων, καλή οργάνωση και σωστές συμμαχίες.
Και εξηγούν.
Απέναντι μας δεν έχουμε μόνο μία κυβέρνηση που παίρνει μέτρα, με μορφή οδοστρωτήρα, ανεξαρτήτως κόστους για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών . Απέναντι μας έχουμε το καπιταλιστικό σύστημα που είναι σε κρίση οικονομική, κρίση κερδών που για να σωθεί και να επανεκκινηθεί χρειάζεται τα καταστροφικά μέτρα για τους εργαζόμενους όπως το..οξυγόνο.
Ο προσανατολισμός, οι μορφές και το περιεχόμενο των εργατικών αγώνων πρέπει να μπορούν να
«τρομοκρατούμε τον τρομοκράτη». Να αποκαλύπτουμε τα συμφέροντα και τις αιτίες της καταστροφικής πολιτικής. Με το πλαίσιο πάλης μας δείχνουμε τον ταξικό εχθρό, τα μονοπώλια μεγαλοεπιχειρηματίες τραπεζίτες το σύστημα τον καπιταλισμό. Τους ξεσκεπάζουμε, απαντάμε στα επιχειρήματα που προσπαθούν να πείσουν ότι όλα γίνονται για το «χρέος» και ότι τα μέτρα είναι για το καλό μας, αφού θα μπούμε στις λεωφόρους της ανάπτυξης με τους εργαζόμενους παραδομένους εξαθλιωμένους.
 Προετοιμάζουμε τους εργαζόμενους για μια σκληρή μάχη με τον πραγματικό εχθρό, που κυβερνήσεις και κόμματα του καπιταλιστικού συστήματος υπηρετούν ξεκαθαρίζοντας ότι θα αντιμετωπίσουμε την αλαζονεία που την ενίσχυσε το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα αφού κρίνουν ότι μπορούν να κατευθύνουν ακόμα και την δυσαρέσκεια σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια.
Ξεγυμνώνουμε το πολιτικό σύστημα της εναλλαγής κομμάτων στην εξουσία που κινούνται στους ίδιους βασικούς άξονες, αναγνωρίζουν το χρέος, πίνουν νερό στα άγια των αγίων, τα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα, θεωρούν την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης μονόδρομο που εξαπατούν το λαό με ψεύτικες δήθεν διαφορετικές συνταγές διαχείρισης για να αποκοιμίζουν, αποπροσανατολίζουν και να μεταθέσουν την ευθύνη της λύσης του προβλήματος στην εναλλαγή κυβερνήσεων και κομμάτων στην εξουσία και όχι στο κίνημα και τους αγώνες του.  Τη λύση στο πρόβλημα θα την δώσουν οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους και όχι η εναλλαγή των διαχειριστών του συστήματος.
       Με αυτή την έννοια ο αγώνας κατά των απολύσεων ήταν και είναι σκληρή ταξική αναμέτρηση.
Οι αγώνες για να γίνουν αποτελεσματικοί σε τέτοιες συνθήκες πρέπει η μορφή να αντιστοιχηθεί στην οξύτητα της επίθεσης. Να χαρακτηρίζεται από μαζικότητα, σωστή οργάνωση συμμαχίες συντονισμό, με πρωταγωνιστή τον εργαζόμενο, με συμμετοχή του στις αποφάσεις και στην δράση. Οι γενικές συνελεύσεις και οι απεργιακές επιτροπές να είναι τα εργαστήρια του αγώνα. Χρειάζεται αγώνας με αντοχή στις δυσκολίες, αίσθημα αυτοθυσίας στο πνεύμα των χαλυβουργών,  στον αντίποδα της λογικής που επεκράτησε στην ΠΟΕ ΟΤΑ «κινητοποιούμαστε επί πληρωμή» . Τέτοιοι αγώνες δεν κερδίζουν. Βάζουν κάποια εμπόδια αλλά δεν κερδίζουν.
ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΟΕ ΟΤΑ
Η ΠΟΕ ΟΤΑ κατάγγειλε την τρικομματική κυβέρνηση και τα μνημόνια, αφήνοντας στο απυρόβλητο το καπιταλιστικό σύστημα. Κατά την λογική της όλα γίνονται για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα εργολάβων ή μεγαλοεπιχειρηματιών (έδειχνε το δένδρο, έχανε το δάσος), ενώ τσιμουδιά δεν έβγαζε για την κρίση του καπιταλισμού, το ρόλο της ΕΕ που στήθηκε και λειτουργεί για να υπηρετεί τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Κουβέντα δεν έλεγε για το χρέος και τα μέτρα εξυπηρέτησής του.
Με δύο λόγια η ΠΟΕ ΟΤΑ αθώωνε τον υπεύθυνο, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τον καπιταλισμό, την ΕΕ. Και το κάνει συνειδητά γιατί τα ίδια ΄΄άγια΄΄ προσκυνά, την επιχειρηματικότητα και την κερδοφορία, σε μια άλλη βέβαια διαχείριση, καλλίτερη, όμως πάντα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, που σημαίνει ότι παίζει στο παιχνίδι της εναλλαγής κομμάτων και είναι επομένως ακίνδυνη για το σύστημα.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονταν και η συνάντηση με τον Τσίπρα στην διάρκεια της κινητοποίησης,
Οι μορφές που χρησιμοποίησε φυσικά ήταν ανάλογες με τους στόχους της. Καταλήψεις και ακτιβισμοί ήταν η κύρια μορφή που επέλεξε, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις για εύκολες νίκες.
Οι καταλήψεις σαν μορφή δράσης είναι εύκολος τρόπος αντίδρασης, λειτουργούν σαν παρεμπόδιση, δεν απαιτούν μαζικότητα, αποφασιστικότητα, πνεύμα αυτοθυσίας, συμμαχίες. Αρκούν «μερικοί συνδικαλιστές», να καταλάβουν με «ηρωισμό» τα γραφεία προσωπικού ενώ οι εργαζόμενοι θεατές κάνουν αγώνα επί πληρωμή.
Κάνανε και μερικές συνελεύσεις για να εξαπολύσουν πύρινους λόγους κατά της τρικομματικής κυβέρνησης, των μνημονίων και της κατοχής.
Τον αγώνα αυτό με αυτό-ικανοποίηση τον χαρακτήρισαν οι ίδιοι σαν σημαντικό τον συμπλήρωσαν και με ακτιβισμούς έριξαν μερικές σπρωξιές στην βουλή, προπηλακισμούς κατά εκπροσώπων της επιτροπείας (Φούχτελ) γιατί θεωρούν ότι είμαστε υπό κατοχή Γερμανών, αποσπούσαν και ακροαματικότητα και με τέτοια έλεγαν ότι θα νικήσουν. Η κινητοποίηση αντικειμενικά λειτουργούσε σαν φθορά της κυβέρνησης και όχι ανατροπή της πολιτικής της.
Δεν ήταν εξάλλου στις προθέσεις της η ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής  δεν μπορούσε να υπάρξει με τέτοιο αγώνα. Η ανατροπή χρειάζεται άλλο κίνημα με μάζες αυτοθυσία, διάρκεια, συμμαχίες.
Τέτοιες κινητοποιήσεις είναι συνταγές ήττας.
Τους δημάρχους που πρώτοι προωθούν τις στρατηγικές επιλογές του συστήματος (Καλλικράτης, ιδιωτικοποιήσεις, οργανισμούς με κατάργηση οργανικών θέσεων, ανταποδοτικότητα κλπ ) τους ανέδειξαν σε στρατηγικούς συμμάχους. Αφού είχε τέτοιους συμμάχους τι να τους κάνει τους άλλους η ΠΟΕ ΟΤΑ !!! Τι να κάνει τα ταξικά σωματεία, το ταξικό κίνημα, το συντονισμό με άλλους κλάδους, με μαζικούς φορείς και λαϊκά στρώματα, που πλήττονται από αυτή την πολιτική.
Το μεγάλο όπλο της απεργίας, το βαρύ πυροβολικό του αγώνα έμεινε παρκαρισμένο στο γκαράζ, θυσιάστηκε για τις νέες μορφές πάλης. Όταν το έριξαν στο τέλος, το έκαναν με τρόπο εκφυλιστικό (καταλήξαμε μέχρι και η ΔΑΚΕ να ψηφίζει και να πλειοδοτεί για τέτοιες απεργίες), είχε παταγώδη αποτυχία, αφού υπονομεύτηκε από τους ίδιους (είναι χαρακτηριστικό η τελευταία 48ωρη απεργία που αποφάσισε η ΕΕ αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ομοσπονδίας 12 ώρες μετά την έναρξή της). Χρησιμοποίησαν την απεργία προσχηματικά απλώς για να κλείσουν την κινητοποίηση.
Αγωνιστικό κλείσιμο δηλαδή ρίχνοντας την ευθύνη στους εργαζομένους «που δεν θέλουν να απεργούν και να χάνουν μεροκάματα».
Έτσι έκλεισε ο αγώνας με την ΠΟΕ ευχαριστημένη που αυτοαναγορεύτηκε σε μεγάλο αγωνιστή.
Ευχαριστημένη και η κυβέρνηση που περνά την ποιο ανάλγητη πολιτική «σχεδόν αλώβητη».
Ευχαριστημένοι και οι δήμαρχοι που δήθεν στάθηκαν στον πλευρό των δοκιμαζόμενων «συνεργατών τους» και τώρα θα μπορούν να προχωρήσουν στην προσαρμογή της τοπικής διοίκησης στις ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου, σε ιδιωτικοποιήσεις  κλπ.
Και φυσικά τα μεγάλα συμφέροντα ενθουσιασμένα αφού προσδοκούν μεγάλα κέρδη από την εφαρμοζόμενη πολιτική.
Σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει το μετέωρο βήμα του πελαργού. Όλα μοιάζουν προδιαγεγραμμένα στην κατεύθυνση της καταστροφής της αξίας της εργατικής δύναμης και μάλιστα με τρόπο που το σύστημα βγαίνει αλώβητο αφού βρέθηκε τρόπος να διαχειρίζονται και την δυσαρέσκεια με τρόπο μαλακό για το σύστημα, με την βοήθεια και της ΠΟΕ ΟΤΑ .
ΚΡΙΣΙΜΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Σε τέτοιες συνθήκες ο ρόλος των ταξικών δυνάμεων ήταν κρίσιμος.
Από την πρώτη στιγμή της εξαγγελίας απολύσεων μπήκαν στον αγώνα χωρίς αυταπάτες για τις δυσκολίες. Οι πρώτες απολύσεις θα άνοιγαν την πόρτα και στις επόμενες, που θα άλλαζαν πλήρως την μορφή της τοπικής διοίκησης όπως την γνωρίσαμε με τις ιδιωτικοποιήσεις, την επιχειρηματικότητα, την ανταποδοτικότητα.
Αποκάλυψαν τον πραγματικό εχθρό.
Έδειξαν τα αδύνατα σημεία του κλάδου.
Την διαίρεση του συνδικαλιστικού κινήματος σε δύο ομοσπονδίες που δεν κατάφεραν ή δεν ήθελαν να συντονιστούν σ’ αυτή τη σημαντική αναμέτρηση
Την έλλειψη ενότητας στην βάση των εργαζομένων, που θα έδινε δύναμη στον αγώνα, με τους δεκάδες χιλιάδες εκτάκτους του κλάδου έξω από τα σωματεία, αφού η διοίκηση της ομοσπονδίας τους θεωρεί ξένο σώμα. Αφού δεν δίστασε να διαγράψει από το συνέδριο 19 σωματεία που άνοιξαν τα καταστατικά τους και αντιμετώπισαν τους συμβασιούχους σαν συναδέλφους. Που ήθελαν τον κλάδο ενωμένο.
Η απουσία τέλος από τα όργανα της ΠΟΕ ΟΤΑ της δεύτερης δύναμης της ομοσπονδίας, των δυνάμεων του ΠΑΜΕ που έδωσε την μάχη της ενότητας του κλάδου ήταν σημαντικός παράγοντας για την εξέλιξη της αναμέτρησης.
Οι ταξικές δυνάμεις παρά την διαφωνία τους σε μορφές και περιεχόμενο, επεδίωξαν οι γενικές συνελεύσεις να γίνουν τα κέντρα οργάνωσης και διαφώτισης, με απεργιακές επιτροπές, συμμαχίες με άλλους κλάδους, ταξικά σωματεία και ομοσπονδίες.
Έδειξαν τις δυσκολίες, τον πραγματικό εχθρό με πλαίσιο επιθετικό και πρότειναν αποφάσεις που μπορούσαν να τρομοκρατήσουν τον τρομοκράτη και μορφές που μπορούσαν να παραλύσουν την λειτουργία των Δήμων για να ασκείται ουσιαστική πίεση. Μέσα από σκληρές μάχες με τις άλλες δυνάμεις που πρόβαλαν λυσσαλέα αντίσταση κρύβοντας τον πραγματικό εχθρό, άνοιγαν θέματα και πετύχαιναν αποφάσεις (πχ σωματεία δήμου Πατρέων) για το χρέος με αίτημα την διαγραφή του, το ρόλο της ΕΕ με αποδέσμευση, για την κρίση του καπιταλισμού την ανάγκη τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος να περάσουν στα χέρια των εργαζομένων.
Προετοίμαζαν και προειδοποιούσαν ότι η σημερινή μάχη δεν θα είναι εύκολη από αυτές που έδινε ο κλάδος στο παρελθόν που υποχρέωνε τις κυβερνήσεις να ρίχνουν κάποια ψίχουλα και παρουσίαζαν κάποιες δυνάμεις στην ΠΟΕ ΟΤΑ σαν μεγάλες νίκες. Επεσήμαναν ότι ο σημερινός αντίπαλος είναι μια κυβέρνηση που υλοποιεί ένα πρόγραμμα σωτηρίας του συστήματος, που βρίσκεται σε βαθιά κρίση και επομένως θα ήταν αδιάλλακτη.
Για να καμφθεί μια τέτοια κυβέρνηση θα έπρεπε ο αγώνας να είναι καθολικός (όλοι οι εργαζόμενοι ανεξάρτητα από μορφή απασχόλησης ενωμένοι), καλή οργάνωση και πρωταγωνιστή τον ίδιο τον εργαζόμενο, που με αυτοθυσία στο πνεύμα των χαλυβουργών χρησιμοποιώντας το βαρύ πυροβολικό του αγώνα, την απεργία παραλύοντας τα πάντα, με περιφρούρηση για να μην εκφυλιστεί, κόντρα και στον κοινωνικό αυτοματισμό.
Τέτοιοι αγώνες χρειάζονται σήμερα με τέτοιους αγώνες μπορείς να αναχαιτίσεις και στην πορεία στοχεύοντας την ίδια την εξουσία να ανατρέψεις αυτές τις πολιτικές.
Οι εξελίξεις δικαίωσαν τις ταξικές δυνάμεις παρά την προσπάθεια τον ηρωισμό συναδέλφων σε πολλούς δήμους της χώρας όπως Λάρισα, Βόλο, ορισμένοι στην Αττική που μάτωσαν αρνούμενοι κινητοποιήσεις επί πληρωμή, που έκαναν προσπάθειες για καθολική συμμετοχή και συντονισμό. Η πλειοψηφία των συλλόγων κινήθηκε με τις κατευθύνσεις της ΠΟΕ ΟΤΑ και χάθηκε η μάχη.
Χάθηκε μια μάχη κρίσιμη, όχι όμως ο πόλεμος
Οι εργαζόμενοι είναι σήμερα οι μεγάλοι χαμένοι όμως γνωρίζουν καλά που πηγαίνει η κατάσταση (σε εργασιακούς όρους γαλέρας, μισθούς Βουλγαρίας) και σίγουρα καμιά διάθεση δεν έχουν να αυτοκτονήσουν.
Μέσα από την εμπειρία τους, και από την καθοριστική για το μέλλον των αγώνων δράση του ταξικού ρεύματος θα καταλάβουν ποιο δρόμο πρέπει να πάρουν.
Οι εξελίξεις στην οικονομία και την πολιτική δείχνουν ότι τα πράγματα θα είναι δύσκολα, τα χειρότερα έρχονται Οι αναγκαιότητες στην καπιταλιστική αναπαραγωγή ωθούν σε νέα ποιο σκληρά μέτρα. Οι αναμετρήσεις που αναγκαστικά θα γίνουν, θα είναι σκληρές, ταξικές .
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού στην αγωνιστική του έκφραση (αγωνιστικός ρεφορμισμός) που πάλευαν για κάποια ψίχουλα έδειξε την απόλυτη αδυναμία του να ανακόψει την επίθεση. Έδειξε τα όρια του. Απέδειξε πως ούτε θέλουν, αλλά ούτε μπορούν να οργανώσουν τους αγώνες που έχει ανάγκη η εργατική τάξη σήμερα για να φρενάρουν τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Είναι σε απόλυτη αδυναμία να οργανώσει την αντεπίθεση.
Τους ταξικούς αγώνες μόνο το ΠΑΜΕ θα μπορεί να οργανώσει γιατί έχει την κατεύθυνση, την γνώση, την εμπειρία, την ωριμότητα να τους διεξάγει.
Οι εργαζόμενοι πρέπει πλέον να αποφασίσουν:
Ή με την γραμμή της ήττας του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού που σημαίνει ότι οδηγούνται στην καταστροφή, ή με την γραμμή του ΠΑΜΕ για την αντεπίθεση.
Από τους ταξικούς αγώνες θα κριθεί η κατεύθυνση των εξελίξεων. Η κρίση του καπιταλισμού, η βαρβαρότητα των μέτρων βοηθά να καταρρέουν αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν σε τμήμα των εργαζομένων ότι με ατομικούς τρόπους επίλυσης θα σωθούν.
Η τάξη θα δει στην πράξη ότι πρέπει να ξαναγυρίσει στις αξίες που είχε βάλει στο ράφι, της συλλογικότητας, της ομορφιάς του αγώνα της αυτοθυσίας, της αλληλεγγύης.
Στον κλάδο των ΟΤΑ που έχει δύναμη και εμπειρία μπορεί να δημιουργηθούν όροι η αντιλαϊκή πολιτική να έχει ήττα. Απαραίτητο βήμα σε αυτή τη κατεύθυνση η ανασύνταξη του κινήματος και νέο συνέδριο στην ΠΟΕ ΟΤΑ
Να εκπροσωπηθούν όλοι οι εργαζόμενοι . Ο κλάδος να ενωθεί. Να αλλάξουν οι συσχετισμοί , να είναι έτοιμος ο κλάδος για τον νέο γύρο αγώνων.
Αυτό είναι το άμεσο καθήκον σήμερα.
Γιατί μπορεί να χάθηκε μια μάχη αλλά ο πόλεμος είναι ανοιχτός μπροστά μας και οι εργαζόμενοι θα βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα.
Με την γραμμή του ΠΑΜΕ που σταθερά δείχνει ότι στους ταξικούς αγώνες είναι η λύση, θα ανασυνταχθεί το κίνημα, θα οργανωθεί η αντεπίθεση και οι μελλοντικοί νικηφόροι αγώνες.

                                                                                                                                          Σκιαδάς Τάκης
Πρόεδρος κλαδικού συνδικάτου ΟΤΑ ν ΑΧΑΙΑΣ
Μέλος πανελλαδικής γραμματείας στους ΟΤΑ του ΠΑΜΕ
Γενάρης  2013